تاریخ ایران باستان تاریخ ایران باستان را دوران تشکیل دولت ماد تا پایان حکومت ساسانیان و حمله اعراب به ایران دانسته اند. مادها حدود ۷۰۸تا ۵۵۰ق‌م مادها قومی ایرانی بودند از تبار آریایی که در بخش غربی فلات ایران ساکن شدند. سرزمین مادها دربرگیرنده بخش غربی فلات ایران بود. سرزمین آذربایجان در شمال غربی فلات ایران را با نام ماد کوچک و بقیهٔ ناحیه زاگرس را با نام ماد بزرگ می‌شناختند. پایتخت ماد هگمتانه است آنها توانستند در اوایل قرن هفتم قبل از میلاد اولین دولت

یکی از مهمترین شخصیتهای جهان ترک که هم تاریخ دنیا و هم تاریخ و فرهنگ ملت کبیر ترک را تحت تاثیر خود قرار داده است "سلطان محمود غزنه لی"(غزنوی) است. سلطان محمود غزنه لی در روز دوم ماه فوریه سال 971 میلادی در شهر بخارا واقع در ترکستان غربی دیده به جهان گشود. اما به دلیل اینکه وی در ایالت غزنه و شبه قاره هند حضوری جدی داشته است او را در زبان ترکی غزنه لی و در زبان فارسی غزنوی می گویند. سلطان محمود، فرزند سلطان سبوکتکین، بنیانگذار سلسله بزرگ غزنه لیلر(غزنویان)

وروش دوم (به پارسی باستان : )، کوروش بزرگ یا کوروش کبیر ، که کورش هم نوشته می‌شود، بنیان‌گذار و نخستین شاه شاهنشاهی هخامنشی بود که به مدت سی سال، در بین سال‌های ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش از میلاد، بر نواحی گسترده‌ای از آسیا حکومت می‌کرد. کوروش در استوانهٔ خود که در بابل کشف شده، خودش را فرزند کمبوجیه ، شاه بزرگ انشان ، نوادهٔ کوروش ، شاه بزرگ انشان، نوادهٔ چیش‌پیش ، شاه بزرگ انشان، از خانواده‌ای که همیشه پادشاه بوده‌است» معرفی می‌کند.